ΑΤΡΟΦΙΑ ΨΥΧΗΣ

Τρομαγμένα φτερουγίσματα από σπασμένα φτερά ,
σε νοτισμένα κρύσταλλα από ανάσες καυτές
με μάτια κρυμμένα σε κόγχες βαθιές .
Με ξυπνούν από ύπνο βαθύ και με ρίχνουν
σε Καιάδα βαθυ ... λες και φταίω μόνο εγω...
ατροφία ψυχής... η αιτια ουρλιαζουν ...
τιμωρια σκληρη επιβαλλουν ...
τρεις αιωνες σιωπης ...

Κι είναι κι άλλοι εκεί …μισεροί και φτωχοί
που φοβούνται και τρέμουν από γύμνια ψυχής ,
σε κουκούλια στενά από φως στερημένα
με τα μάτια θολά , με μια σκέψη τρελή ,
να αγαπήσουνε κάποιον , να τους δώσει ανάσα ,
να τους ντύσει για λίγο , να μη νοιώθουν μισοί...





ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΑΡΑ ΚΟΜΠΙΔΟΥ