ΤΟ ''ΧΑΜΕΝΟ ΧΤΕΣ ''ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΛΙΟΝΤΖΗ

Πανε κοντα δυο μηνες απο τοτε που διαβασα το καινουριο βιβλιο της Αναστασιας Καλιοντζη ''χαμενο χτες ''.
Δεν πηρε ομως οπως ειθειστε την θεση του σε καποιο ραφι της βιβλιοθηκης μου .Το εχω διπλα μου ,στο κομοδινο κατω απο το μικρο φωτιστικο .Καθε φορα που το αναβω φωτιζεται απο το χαμηλο του φως .
Ακομα αναρωτιεμααι γιατι .Αφου το διαβασα απνευστι ,στο κρεβατι ,στην κουζινα ,στο γραφειο ,στο λεωφοφειο .Δεν ηθελα να το αφησω απο τα χερια μου .Κι ας μου πηρε μερες ,κι ας με κουρασαν τα μικρου μεγεθους γραμματα του κι ας ηταν 628 σελιδες και αβολο να το κουβαλαω μαζι μου.
Την ομορφη καθημερινη ,κατανοητη γραφη της κυριας Αναστασιας Καλιοντζη την ξερω και δεν με ξενισε .
Οι ηρωες της παντα αγγιζουν το ακραιο αλλα και το τοσο ανθρωπινο και η αναγκη τους να πιστεψουν στο μεταφυσικο τους οδηγει να το κανουν τροπο ζωης .Ηρωες που περπατουν στην κοψη του ξυραφιου που λεγεται ζωη .Ηρωες που θα μπορουσαν να ειναι και οι ανθρωποι της διπλανης πορτας. Ομως δεν ειναι ...ειναι ιδιεταιροι με ψυχοσυνθεση ευαισθητη και κλονισμενη .Ηρωες ομορφοι η ασχημοι, πλουσιοι η φτωχοι, μορφωμενοι η αμορφωτοι,ελληνες η αλλοδαποι ,θρησκευομενοι η αθρησκοι,ηθικοι η ανηθικοι ,αμαρτωλοι η αναμαρτητοι .. .
Και νομιζω αυτοι ειναι που με εκαναν να τους θελω ακομα διπλα μου .Θελω να φωτιζουν την σκεψη μου και να μου κανουν συντροφια τις νυχτες της μοναξιας μου .Η Φιλιω ,η καλυτερη φιλη ,ο Στεφανος Αζαγας ,το απροστετευτο, πληγωμενο,μονο, μπερδεμενο ''παιδι '',η Πασχαλια με την ομορφη μορφη και ψυχη ,ο ερωτας σαν τα ''θεια παθη ''. Ολοι μαζι και ο καθενας χωρια να μου ψυθιριζουν ''...η ελπιδα ειναι απατηλο πραγμα :δινει δυναμη και η δυναμη σου δινει κοτσια να κανεις ακομα και τα πιο τρελα πραγματα ''και να νομιζω εγω πως θελουν να απολογηθουν αλλα δεν το κανουν ...απλα θελουν να με εμψυχωσουν να μην παψω να ελπιζω ...θελουν να με διδαξουν ''οτι τα καλα πραγματα ερχονται μονο σ'αυτους που ξερουν να περιμενουν ''.
Καποτε ισως με τρομαζαν ολα οσα τους συνεβησαν ...
Εγω ομως ξερω ..Εσυ ''θυμασαι; ''....ισως ειναι οι ''εσχατοι καιροι ''αλλα ''πες πως ηταν ονειρο '',πως ''ολα ηταν τοσο μα τοσο υπεροχα '' και ''μη μου λες αντιο ''...
Γι αυτο ειναι διπλα μου το βιβλιο ακομη ...οι ηρωες μου φωναζουν ''μη μου λες αντιο '' και δεν μπορω να τους το πω ...θα ζουν μες την ψυχη μου γιατι με εκαναν και τους αγαπησα και τους ενοιωσα και πονεσα μαζι τους .
Κυρια Αναστασια καλιοντζη αν θελατε να πιστεψουμε σε μιαν Ανασταση ψυχης ,σε μια μετανοια που ανταμοιβεται το κατορθωσατε ....
'' Χαμενο χτες '' αλλα οχι χαμενο αυριο

Απο τις Εκδοσεις Λιβανη