ΖΩΗ ΕΙΚΟΝΙΚΗ

Μπήκα και έκλεισα πίσω μου την πόρτα με δύναμη .Ακούστηκε το τράνταγμα της σε όλη την πολυκατοικία. Δεκάρα δεν έδινα ,αν ενοχλήθηκαν ,αν τρόμαξαν ,αν διέκοψαν την μελέτη τους ,αν ξύπνησαν κάποιοι η τα μωρά τους .Ένα σκυλί φοβήθηκε φαίνεται και άρχισε να γαβγίζει νευρικά .Το κοπρόσκυλο από τον πρώτο θα είναι σκέφτηκα , ζωόφιλοι του κωλου, όλη μέρα το αφήνουν μονάχο και τα σαββατοκύριακα το παράτονε για να ξεσκάσουν και να σκάσει το καημένο .Αι σιχτιρ πια ….
Πέταξα τσάντα και παπούτσια και αυτά προσγειώθηκαν στον καναπέ η μια και έξω από την πόρτα του μπάνιου οι γόβες .Σιγά μη μου χαλάσουν την διαγωγή αν τα αφήσω εκεί .Και τι κατάλαβα που μια ζωή όλα ήταν ταχτοποιημένα ,καθαρά και αποστειρωμένα ; Τι θα γινόταν αν τα άφηνα εκεί ; Τίποτα δεν θα γινόταν το ήξερα , όπως ήξερα πως δεν θα έμεναν εκεί για πολύ …
Στο μπάνιο έβγαλα τα ρούχα μου και τα έχωσα βιαστικά στο καλάθι των άπλυτων .Έκανα ένα ντους και βγήκα πιο κουρασμένη από πριν. Κάθισα στην άκρη του καναπέ με την πετσέτα να σφίγγει μαλακά το σώμα μου .Το μυαλό μου δεν σταματούσε να δουλεύει…ακόμα σκεφτόταν όπως πριν λίγο στην δουλειά …μια ώρα μετά κι ακόμα λογαριασμούς και πελάτες και ακυρώσεις ραντεβού και δικαιολογίες για τις καθυστερήσεις και… και… και…Αισιχτιρ για δουλειά, αυτά ονειρευόμουν εγώ;
Φαίνεται με πηρέ ο ύπνος η ονειρευόμουν με μισόκλειστα μάτια γιατί όταν επανήρθα στην πραγματικότητα επικρατούσε μια ησυχία και είχε χαθεί το φως της ημέρας και το σαλόνι φωτιζόταν από τις μαρκίζες των απέναντι καταστημάτων .Σηκώθηκα άναψα τα φώτα , μάζεψα τις γόβες που σίγουρα με κοίταξαν ειρωνικά και πήγα στο τηλέφωνο …
'' Κοίτα δεν θα έρθω …όχι να μην έρθεις … είμαι κουρασμένη …άσε μας ρε Νικο με τις ζήλιες σου …ναι θα τα πούμε αύριο …''
Ξάπλωσα στο διπλό μου κρεβάτι .Άλλη μια νύχτα χωρίς ύπνο …
Πως έγινε έτσι η ζωή μου ρε γαμωτο …γιατί δεν είμαι ικανοποιημένη με τίποτα; Καλή δουλειά έχω,καλά αμείβομαι ,έχω φίλους ,την υγεία μου την έχω …τι άλλο θέλω ; Γιατί μου αρέσει να είμαι μόνη ; Παλιά δεν ήμουν έτσι ,έβγαινα ,γλεντούσα ,έπινα …δινόμουν χωρίς δεύτερη σκέψη σε όλα με την ψυχή μου …χαιρόμουν …
Βαρέθηκα αυτό είναι …βαρέθηκα να ζω έτσι … θέλω άλλα πράγματα πια …δεν με γεμίζουν αυτές οι διασκεδάσεις …
Αύριο …αύριο θα σκεφτώ καλά …θα αποφασίσω …
''Για να δω αν έχω email …''
Mε μαγνητίζει πάλι αυτό το κρύο φως της οθόνης του υπολογιστή …δεν μπορεί κάποιοι θα είναι μέσα …κάποιοι σαν εμένα που θέλουν μια παρέα που δεν χρειάζεται να επενδύσεις συναισθηματικά πάνω της...κάποιοι που μέσα από την ανωνυμία θα ανοίξουν τις ψυχές τους και θα πουν αλήθειες βέβαιοι πως δεν θα έχουν επιπτώσεις στην αληθινή ζωή τους ..ναι τέτοιους φίλους θέλω να μην με ξέρουν ,να μην με επικρίνουν και αν δεν μου αρέσουν πια με ελαφρά την καρδία να τους απομακρύνω …
Ποιος μου έστειλε μήνυμα …αχ και καρδούλες …αχ τι ωραίο μπουκέτο λουλούδια …γεια σου Σεβι,Τάκη, Κατρίν …