'' Η ΑΡΧΗ ''

Η φωτεινή οθόνη του υπολογιστή να ρίχνει το παγερό της χρώμα στο δωμάτιο Το μυαλό γεμάτο από ανάκατες σκέψεις.Το πληκτρολόγιο θαρρείς και σε καλεί να το χαϊδέψεις και γω ριγώ μέσα στην λεπτή μου νυχτικιά Δεν ξέρω αν είναι από την φθινοπωρινή ψυχρά η από την επιτακτική ανάγκη να ακουμπήσω κάπου τις σκέψεις μου .
Απλώνω τα δάκτυλα και ενώ νομίζω πως θα αρχίσουν να πληκτρολογούν σπρωγμένα από αυτήν την ανάγκη για εξομολόγηση που με κατατρώει ,αυτά μένουν ακίνητα, κοκαλωμένα λες και περιμένουν τον πυροβολισμό του αφέτη για να ξεκινήσουν. Αργεί να έρθει στην ψυχή μου αυτός ο ήχος που περιμένω Αυτό το εκκωφαντικό , στριγκό μπαμ για να ξεκινήσω .Έχω πάρει την θέση που πρέπει ,εχω φορέσει από ώρα τα γυαλιά μου ,τα τσιγάρα ,ο αναπτήρας και το σταχτοδοχείο δίπλα ,ο μισοτελειωμένος καφές μου στην αγαπημένη ,παλιά ,λίγο γδαρμένη κούπα μου παραδίπλα, συντροφεύουν όπως πάντα τις αναμονές μου ,τις σκέψεις μου ,τις θλίψεις η τις χαρές μου .Σηκώνω τα μάτια λίγο πιο ψηλά από την οθόνη του υπολογιστή σ'ενα ράφι από τα πολλά .Χαϊδεύω με την μάτια μου τις πολύχρωμες ράχες των βιβλίων .Στο μισοσκόταδο του δωματίου μου φαίνονται τόσο γνώριμα ,τόσο δικά μου Ηρεμώ Λες και κάποιοι φίλοι είναι μαζί μου και μου δίνουν κουράγιο και μια ελαφριά σπρωξιά για να ξεκινήσω .
Από κάπου κοντά μια πόρτα ακούγεται να κλείνει με θόρυβο δυνατό ,ένα μπαμ που θυμίζει τον πυροβολισμό του αφέτη .Θα έπρεπε τα χέρια μου να τρέξουν ως άλλος δρομέας πάνω στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή όμως συνεχίζουν να είναι παγωμένα ,να αιωρούνται πάνω απ'αυτό , λες και δεν άκουσαν το σήμα του αφέτη . Η σκέψη μου είναι ακόμα στα βιβλία μου .
Τα βιβλία μου ,μια ιστορία το καθένα ,ήρωες που βρίσκονται ακόμη στην καρδιά μου,ηρωες με τους οποίους έχω ταυτιστεί ,που με έχουν προβληματίσει ,που έχω γελάσει,κλάψει,στεναχωρηθεί μαζί τους .Ήρωες που με τον χαρακτήρα τους ,τις επιλογές τους ,τις σκέψεις τους με έκαναν να κατανοήσω πράξεις και κουβέντες δικών μου ανθρώπων Ήρωες η ηρωίδες που λάτρεψα για την ακεραιότητα τους ,για τις ηθικές τους άξιες η που μίσησα για την έλλειψη άξιων τους, της ματαιοδοξίας τους και του αμοραλισμού τους .Ήρωες που θα ήθελα να κάνουν άλλες επιλογές ,να αγαπήσουν περισσότερο η λιγότερο ,να μείνουν η να φύγουν ,να είναι λιγότερο δειλοί η περισσότερο γενναίοι ,πιο εσωστρεφείς η πιο εξωστρεφείς ,πιο γενναιόδωροι ,πιο γλυκομίλητοι ,πιο ανεκτικοί,λιγότερο εγωιστές ... ήρωες που θα ήθελα να ήταν πλασμένοι από την δική μου φαντασία Ήρωες που θα ζούσαν σε ένα δικό μου παραμύθι ,που θα ζωντάνευαν σε μια ιστορία που θα την είχα αφηγηθεί εγώ Αυτή είναι μια από τις αλήθειες μου .Ζηλεύω όλους αυτούς που εξιστόρησαν αυτές τις ιστορίες ,που «γέννησαν » αυτούς τους ήρωες, που έδωσαν ζωή σ'αυτούς τους ανθρώπους .Τους Ζηλεύω και αισθάνομαι τόσο λίγη μπροστά τους .Κι όμως έχω κι εγώ πολλές ιστορίες που πρέπει να τις πω γιατί το νοιώθω πως αν μείνουν κι άλλο μες το μυαλό μου θα εκραγώ .
Τα δάχτυλα μου ξαφνικά σπρωγμένα από μια φιλική αύρα θαρρείς , αγγίζουν το πληκτρολόγιο .Οι πρώτες λέξεις σχηματίζονται .Μετά από τόσες ωδίνες νομίζω πως ήρθε η ώρα να πάρει την πρώτη του ανάσα το «πνευματικό μου παιδί» !!!!