ΦΙΛΟΙ

Φίλοι σ’ αυτούς που μπορούμε να βασιστούμε, να πάρουμε χαρά , επιβεβαίωση, συντροφιά αγάπη, κατανόηση .Που σ’ αυτούς ανοίγουμε την καρδιά μας ,που τους εμπιστευόμαστε ,που μας λείπουν όταν δεν είναι δίπλα μας ,που τους παίρνουμε τηλέφωνο όταν ε ίμαστε χαρούμενοι η στενοχωρημένοι ,που κλαίμε στην αγκαλιά τους ,που θεωρούμε πως έχουμε υποχρέωση να τους βροντοφωνάζουμε τα λάθη τους ,να ακούμε τα παράπονα τους ,να τους δανείζουμε ρούχα ,βιβλία , cd ,λεφτά και να μη μας νοιάζει αν θα τα πάρουμε πίσω .Που η γνώμη τους έχει μεγάλη σημασία για μας σε ότι αφόρα την ζωή μας .Που πρώτοι αυτοί θα μάθουν τα γκομενικα μας ,τα επαγγελματικά μας ,τα οικογενειακά μας .
Φίλοι που τους κάναμε δικούς μας στο νηπιαγωγείο ,στο δημοτικό ,στο γυμνάσιο η στο λύκειο .Στην κατασκήνωση ,στους προσκόπους ,στα φροντιστήρια , στις διακοπές ,στον στρατό ,στην γειτονιά ,στο χωριό ,στο βουνό η στην θάλασσα …
Φίλοι που μας έδωσαν κάτι από την ζωή τους από το χρόνο τους .Που τους δώσαμε την αγάπη που άξιζαν η όχι .Που μοιράστηκαν τις εφηβικές μας ανησυχίες ,τις επαγγελματικές μας επιτυχίες η αποτυχίες ,τα συναισθηματικά μας αδιέξοδα ,τους επιτυχημένους η αποτυχημένους γάμους μας ,που έγιναν εχθροί με αυτούς που δεν μας συμπαθούσαν ,που μίσησαν μαζί με μας αυτούς που μισήσαμε ,που μάλωσαν με τους γονείς τους για μας ,που κάλυψαν τα ψέματα μας ,που λάτρεψαν αυτόν που μας αγάπησε .
Φίλοι που για αυτούς κλάψαμε όταν μας πρόδωσαν ,μας αρνήθηκαν ,μας αποδοκίμασαν για τις επιλογές μας ,μας ζήλεψαν ,που μας κακολόγησαν ,που μας είπαν ψέματα ,που μας έκλεψαν τον αγαπημένο ,που μας τιμώρησαν με την στέρηση της φιλίας τους όταν κάναμε τα ίδια λάθη ,που λέμε πως δε θα τους συγχωρέσουμε ποτέ κι όμως μας λείπουν και τους θέλουμε πίσω .
Φίλοι μας που όχι μόνο όταν ανοίγουμε τα φωτογραφικά άλμπουμ τους θυμόμαστε αλλά ακόμα κι όταν δούμε κάποιον να τους μοιάζει στο δρόμο κι όταν δεν βρίσκουμε πουθενά κάποιους σαν κι αυτούς ,όταν τους συγκρίνουμε με νέους φίλους .
Φίλους τους έχουμε τόσο πολύ μεγάλη ανάγκη …. Χωρίς φίλους τι είμαστε ; ΜΟΝΟΙ και μικροί …καθισμένοι σε μια άκρη παραπονεμένοι ,κλαίμε γιατί ‘’δεν μας παίζουν ‘’ και βαθιά μέσα μας δεν μας ενδιαφέρει το παιχνίδι αλλά η αποδοχή κάποιων γι αυτό που είμαστε .Με τα καλά και τα στραβά μας ….
Φίλοι το πολυτιμότερο μας αγαθό …Γιατί η ζωή δεν περνά εύκολα χωρίς αυτούς !!!