Τρομάζω ανακαλύπτοντας πόσο χώρο της ψυχής μου έχεις καταλάβει
Τρομάζω καθώς μετρώ πόσο χρόνο της ζωής μου καπηλεύεσαι
Τρομάζω όταν σκεφτομαι πόσο λίγο σε ξέρω
Τρομάζω που έγινα τόσο προβλέψιμη
Τρομάζω όταν με ανακαλύπτεις μέσα από τις λέξεις μου
Τρομάζω σαν η ανάσα σου ψιθυρίζει ψέματα
Τρομάζω σαν τα χερια μου απλώνονται και αγγίζουν απουσία του μέλλοντος
Τρομάζω που έκλεψες αρχές και πιστεύω και δεν αντιστάθηκα
Τρομάζω την ώρα που θα αφήσεις τον τρόμο μου με ευχαρίστηση
Τρομάζω όταν βλέπω το αύριο που έρχεται
Τρομάζω και γράφω λέξεις για να ξορκίσω την αναπόφευκτη πληγή
Τρομάζω στο όχι και στο ναι σου και κρύβω βαθιά σε συρτάρια γραμμένες κόλλες με χιλιάδες
ΦΟΒΑΜΑΙ !!!!!!
Παρασκευή 9 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ίσως το να εκφράζεις το φόβο σου, να είναι το πρώτο βήμα για να τον νικήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή