ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ

Ήμουν δεκαπέντε χρόνων τότε … καλοκαίρι …φανατικές αναγνώστριες του περιοδικού ΦΑΝΤΑΖΙΟ μαζί με τις συνομήλικες φίλες ,γειτόνισσες και συμμαθήτριες μου …
Το αγοράζαμε ομαδικά κάθε εβδομάδα και μαθαίναμε τις νέες τάσεις της μόδας ,τα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα ,συμβουλές για τα αισθηματικά μας ,συνταγές μαγειρικής ,το ωροσκόπιο μας και τι άλλο δεν θυμάμαι πια …
Το γελοίο του πράγματος ,τώρα που το σκέπτομαι είναι πως το συγκεκριμένο περιοδικό ήταν για γυναίκες ….όχι για έφηβες …όμως εμείς θεωρούσαμε πως μεγαλώσαμε και πως όλα λέγονταν και γίνονταν για μας …πως οι περιβόητες , ΜΑΝΙΝΑ και ΚΑΤΕΡΙΝΑ ,περιοδικά που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή για έφηβες ήταν για τις ‘’μικρές’’…
Κάποιο Σάββατο λοιπόν ,αφού το περιοδικό είχε τσαλακωθεί από τις πολλές εναλλαγές χεριών και τα τραβήγματα …αφού είχε κρυφτεί κάτω από εφηβικούς λευκούς ,τροφαντούς η μη ποπους ,είχαν φιληθεί οι φωτογραφίες των σταρ της εποχής από χειλάκια αφίλητα ,είχαν κοπεί με ψαλιδάκι φωτογραφίες ροκ σταρ και ηθοποιών και είχαν πάρει την θέση τους σε ντουλάπες ,βιβλία και λευκώματα …στις τελευταίες σελίδες που η αλήθεια να λέγεται ,πότε δεν σταματούσαμε …κάποια από όλες διάβασε φωναχτά ‘’Ζητούν αλληλογραφία ‘’….σκύψαμε τα κεφάλια όλες μαζί …
Νέοι και νέες με ενδιαφέροντα με κοινά ονόματα και επίθετα , αναζητούσαν αλληλογραφία με νέους και νέες με σκοπό την γνωριμία και την φιλία …Μερικές αγγελίες ζητούσαν φωτογραφία υποχρεωτικά μερικές όχι …
Την ιδέα την πέταξε μια …αλλά άρεσε σε όλες …
Όλες στείλαμε μια αγγελία στο περιοδικό …’’ ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ 18 ΖΗΤΕΙ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΝΕΟΥΣ/ΕΣ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΥΠΟΧΡΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ ΤΑΔΕ …’’
Περιμέναμε με αγωνία το επόμενο τεύχος για να δούμε τις αγγελίες μας και αφού τις είδαμε τυπωμένες ,αγωνιούσαμε αν θα μας απαντούσε κάποιος …
Δεν είχε περάσει μια εβδομάδα και ο ταχυδρόμος βλαστήμησε και εμάς και την δουλειά που εκανε …για ένα μήνα ,κάθε μέρα ,σε πέντε σπίτια κουβαλούσε περί τα διακόσια γράμματα …
Η μανά μου περιορίστηκε σε δυο χαστούκια και αφού με χαρακτήρισε χαζή άρχισε να ανοίγει μαζί μου τα πρώτα γράμματα …ξεχύθηκαν φωτογραφίες φαντάρων ,νεαρών και φοιτητών ….γραφικοί χαρακτήρες ,ανορθογραφίες, καρδούλες και πλήθος πληροφορίες όπως ηλικίες ,μόρφωση ,χόμπι ,τόποι διαμονής και άλλα …
Τα περισσότερα ήταν από στρατιώτες και ζητούσαν αλληλογραφία για να περνά ευχάριστα η ώρα τους στα απομακρυσμένα σημεία που τους έλαχε να υπηρετούν … οι φωτογραφίες χάλια …με αγόρια κουρεμένα γουλί …με η χωρίς χαμόγελα …
Η μάνα μου, μου απαγόρευσε να απαντήσω σε οποιονδήποτε …εγώ μετά από ξεδιάλεγμα φωτογραφιών διάλεξα έναν ομορφούλη φοιτητή από την Αθήνα καθώς μου άρεσαν και ο γραφικός του χαρακτήρας και όσα έλεγε …και έναν ναυτικό που ναι μεν η φωτογραφία του δεν έλεγε και πολλά αλλά με εντυπωσίασε ο φάκελος με τα πολλά γραμματόσημα και το γεγονός πως μου περιέγραφε τόπους που πήγε η θα πήγαινε και τους ήξερε …
Δεν θυμάμαι τι έκαναν οι φίλες μου αλλά εγώ θυμάμαι καλά την αλληλογραφία μου με τους δυο φίλους …αλληλογραφούσαμε χρόνια …με τον φοιτητή γίναμε φίλοι και συναντηθήκαμε όταν κατέβηκα στην Αθήνα για σπουδές …με τον ναυτικό η αλληλογραφία κατέληξε σε έναν μονομερή ερώτα από μέρους του …ήρθε στην Θεσσαλονίκη γνωριστήκαμε και από κοντά ,ήθελε να με παντρευτεί αλλά εγώ δεν ήμουν σε ηλικία γάμου και συνεχίσαμε να αλληλογραφούμε …μέχρι που βαρέθηκα …αραίωσα την αλληλογραφία και την διέκοψα απότομα μόλις ερωτεύτηκα ένα γειτονόπουλο …

Τα θυμήθηκα όλα αυτά σήμερα …και θα σας φανούν αστεία …αλλά μην μου πείτε πως δεν σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά ;
Εγώ βρίσκω πολλά κοινά αυτού του τρόπου επικοινωνίας με τον τρόπο τον σημερινό, μέσω facebook …βλέπουμε φωτογραφίες ,διαβάζουμε απόψεις ,διορθώνουμε λάθη ορθογραφικά η όχι και από ανία κάνουμε φίλους που ο χρόνος θα δείξει αν θα βρεθούμε ποτέ η όχι …
Τίποτε δεν αλλάζει την ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία …το μέσον μόνο !!!!!!!!!!!