ΟΝΕΙΡΑ Η ΕΦΙΑΛΤΕΣ

Έφερε τα γόνατα της στο στήθος της και τα αγκάλιασε σφιχτά με τα δυο της χερια .Δεν κρύωνε όμως ανατρίχιασε από το δροσερό σεντόνι …μια ανατριχίλα που ξεκινούσε από τα μύχια της ψυχής της και εκανε μια βόλτα ταχύτητας σε όλο το κορμί της …θυμήθηκε την πρώτη φορά που ανέβηκε σε μηχανάκι …το ίδιο ανατρίχιασμα είχε νοιώσει και τότε ….κι είχε αρπαχτεί από την μέση του ξαδέλφου της κι αμέσως καθώς πέρασε η ζεστασιά του σώματος του έφηβου στα χερια της και στα μπράτσα της καθησυχάστηκε ο φόβος και αφέθηκε μαζί με την ανάσα της ελεύθερη να διανύσει την εμπειρία με την σιγουριά και την ασφάλεια που σου χαρίζουν οικεία και αγαπημένα πρόσωπα …
Αυτό της είχε λείψει …η ασφάλεια μιας οικείας αγκαλιάς …η θέρμη ενός σώματος που αποπνέει άρωμα στοργής κατανόησης και αποδοχής …η ανάσα κάποιου που φτάνει απαλά εκεί στο πίσω μέρος του λαιμού και σε κάνει να νοιώθεις πως απόψε θα δεις όνειρα …κι αν κάποιο από αυτά σε τρομάξει δεν έχεις παρά να γυρίσεις λίγο και να ηρεμήσεις βλέποντας το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει ρυθμικά …δεν θα χρειαστεί να τον ξυπνήσεις …θα αναδευτεί στον ύπνο του ,θα απλώσει το χέρι του και θα σε τραβήξει κοντά του … θα κλείσεις τα μάτια και θα αφεθείς στα όνειρα η στους εφιάλτες σου χωρίς να σε τρομάζουν …
Και το πρωί θα τεντωθείς και τα άκρα σου κάτι δικό του θα αγγίξουν και αν έχει σηκωθεί θα υπάρχει το σχήμα του κορμιού του στα τσαλακωμένα σεντόνια και η ζέστη που άφησε το σώμα του σ’αυτά …κι η υποσυνείδητη σκέψη πως κάπου εδώ γύρω είναι …
Την νύχτα οι απουσίες φωνάζουν τους φίλους τους τους εφιάλτες …τα Hypnocedon ναρκώνουν το σώμα και το μυαλό και αυτή θέλει να δει όνειρα γι αυτό τα αποφεύγει …
Παίρνει την στάση εμβρύου και αγκαλιάζει το σώμα της …
Μετραει λουλούδια και φυλλαράκια στα σεντόνια και όταν κουραστεί μέσα στο μισοσκόταδο κλείνει τα μάτια και περιμένει …όνειρα η εφιάλτες άραγε ; οτιδήποτε αρκεί να είναι κάπου εκεί μέσα κι αυτός !!!!!!!!!!!


TA ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΑΡΑ ΚΟΜΠΙΔΟΥ