ΛΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

Σάββατο πρωί …στο γραφείο …ισόγειο με μεγάλες τζαμαρίες …
Στο δρόμο απλώνεται η λαϊκή αγορά …ένα κομμάτι της , μπροστά στα μάτια μου …στο πεζοδρόμιο έχουν κάνει κατάληψη πάγκοι και λαχανικά…
Οι φωνές με αναγκάζουν να έχω κλειστά τα τζάμια και να ανεβάζω την ένταση στην μικρή τηλεόραση …
Πορτοκαλιές τέντες …πολυχρωμία …πολυκοσμία …
πολυφωνία ..πολυμορφία …όλα πολύ …και οι μυρωδιές τρυπώνουν όπως οι φωνές από τις χαραμάδες …ελιές και φράουλες …δυο πάγκοι ο ένας δίπλα στον άλλον έξω από την πόρτα …και μια άκρη στο οπτικό μου πεδίο από ένα πάγκο με μπανάνες …ακόμα και τα τελάρα στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο σε διαφορετικά χρώματα …μπλε ,
πράσινα ,πορτοκαλί …μισά άδεια μισά γεμάτα …
Απέναντι ένας πάγκος με πατάτες και κρεμμύδια ,ένας με χόρτα και ένας με αυγά …
Οι ελιές σε βαθιά διαφανή μπολ σε ένα φανταστικό τραπέζι –πάγκο στολισμένο με ματσάκια μαϊντανού και άνηθου …δίπλα ο πάγκος με τις φράουλες …στην γωνία ένας λόφος από αυτές και ακριβώς δίπλα γαλάζια πλαστικά κεσεδάκια γεμάτα τα χωρίζει μια μαύρη ταμπελίτσα με την τιμή …παραδίπλα στον στύλο της τέντας κρέμονται τσαμπιά με μπανάνες και στην άκρη του πάγκου μια ζυγαριά …απέναντι οι πατάτες και τα κρεμμύδια δυο μικρά βουνά σε κατάρρευση …αυγά σε παράταξη κατά μέγεθος και χόρτα σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου που διαφοροποιεί την κατηγορία τους …
Οι πωλητές προσκαλούν τον κόσμο με τις φωνές τους …οι πελάτες σταματούν ,κοιτάζουν ,αγοράζουν η φεύγουν …όσο περνά η ώρα η κίνηση των αγοραστών πυκνώνει …ο δρόμος θυμίζει διαδήλωση …από δεξιά η άνοδος , από αριστερά η κάθοδος …ένας οδικός κώδικας που τον γνωρίζουν όλοι …γυναίκες με καροτσάκια της λαϊκής …άντρες με σακούλες στα χέρια …μάνες με μικρά παιδιά στο ένα χέρι …μεσήλικα ζευγάρια αναποφάσιστα …κοπέλες με μεγάλα γυαλιά ηλίου και ψηλοτάκουνα …προκλητικές τριαντάρες που ξεσηκώνουν τους πωλητές
και τους κάνουν να φωνάζουν περισσότερο η να πετάνε υπονοούμενα όπως ¨ εεε ρε πράμα …που έχω σήμερα για σένα ¨και αλλά έξυπνα
η μη …χαμόγελα και φρούτα …λαχανικά και βιασύνη …
Όσο περνά η ώρα και ενώ τα καφάσια αδειάζουν σιγά σιγά δυναμώνουν τα καλέσματα των πωλητών και πέφτουν οι τιμές …αλλάζει το είδος των αγοραστών …περισσότεροι ηλικιωμένοι και ξένοι …τα εμπορεύματα
που απομένουν στους πάγκους χάνουν την φρεσκάδα τους από τον ήλιο
και από τα χέρια που τα ξεδιαλέγουν …οι φράουλες μαλακώνουν …τα χόρτα μαραίνονται …τα βουνά από πατάτες και κρεμμύδια κατάντησαν
ένας μικρός λόφος …τα αυγά λιγόστεψαν …οι ελιές άρχισαν να αναδίδουν μια μυρωδιά ξυδιού και η διακόσμηση από μαϊντανό και άνηθο μαράθηκε …οι μπανάνες στέκουν κατακίτρινες αλλά
λιγοστές …τα πεζοδρόμια γέμισαν με άδεια καφάσια ,χαρτιά και σάπια χόρτα και λαχανικά …οι φωνές των πωλητών βράχνιασαν …όσοι κοντεύουν να ξεπουλήσουν αρχίζουν να μαζεύουν σιγά σιγά …άλλοι πάλι πίνουν τσίπουρα η μπύρες και κάθονται σε άδεια καφάσια συζητώντας ποιος ξέρει τι …
Ξέρω πως στο τέλος της λαϊκής υπάρχουν πάγκοι που πουλάνε μικροαντικείμενα … ρούχα …εσώρουχα …χαρτικά …κινέζικες μικροσυσκευές …είδη καθαριότητας …παπούτσια και τσάντες …
ψάρια …λουλούδια …cd πειρατικά …μια αγορά για πενιχρά πορτοφόλια …μια αγορά η λαϊκή …κάτι σαν παζάρι …γεμάτη ζωή …γεμάτη ανθρώπους …που λαμβάνει χώρα μια φορά την εβδομάδα σε κάθε γειτονιά …πλούσια η φτωχική …δυτικών η βορείων
προαστίων ,ανατολικών η νοτίων …
Σάββατο και εγώ δουλεύω …όταν φύγω θα ψωνίσω για το σπίτι …οι πωλητές των πάγκων που βρίσκονται έξω από το γραφείο με ξέρουν …έχουν κρατήσει για μένα τα καλύτερα προϊόντα τους …με ξέρουν …
Εκείνο που δεν ξέρουν είναι πως μου είναι δύσκολο να δουλέψω το Σάββατο …ζω στο πνεύμα της λαϊκής …παρασύρομαι από την
ζωή της …