ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ –ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Με το ψέμα να ξύνει και να ανοίγει πληγές
Με το φως να αγγίζει της μέρας τον πόνο
Με το κλάμα να γλύφει πληγές ανοιχτές
Με το σκότος να ραπίζει το χτες
Με την σκέψη να γεμίζει ρωγμές
Με την θλίψη να χαϊδεύει το σήμερα
Με την χαρά να προσμένει το τώρα
Με τον τρόμο να χτίζει σπηλιές
Με τον πόθο να ανάβει φωτιές
Με την ανάγκη να θέτει τους όρους
Με το γέλιο να κρύβει κραυγές
Με τον χρόνο να σφυρίζει αναχώρηση
Με βαλίτσες φορτωμένες εμπειρίες
Με τον πόνο να φυτεύει αμφιβολίες
Με την ελπίδα να φτιάχνει βαρκάκια
Και τον άνεμο να σαλπίζει φουριόζο …

Ξεκινάμε και πάλι την αγάπη να βρούμε
σε γνωστές διαδρομές –διακοπές
ακροπατώντας σε ξένες ακτές
σε αμμουδιές ματωμένες από αγάπες παλιές
που δεν βρήκαν παράδεισο ως αμαρτωλές
και η κόλαση δεν δέχτηκε ως Θεϊκές !!!!!!!!



ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΑΡΑ ΚΟΜΠΙΔΟΥ