Έβρεχε το κύμα το κορμί σου
έκλαιγε το φεγγάρι την ψυχή σου
άγγιζα με τα χείλη τις πληγές σου
νόμιζα πως έγινα δική σου …
Άνοιγα τις πόρτες της ψυχής μου
έστρωνα σεντόνια την ζωή μου
άναβα κεριά να διώχνω τις σκιές μου
νόμιζα πως κέρδισα μέρες τις ζωής σου …
Ένοιωθες λιοντάρι στο πλευρό μου
έπαψες να λιμάρεις την ψυχή μου
σώπασαν πια οι κραυγές σου
γεύτηκα τι θα πει ¨ μαζί σου ¨
νόμιζα πως θα μείνεις …
Πολεμιστής μου τόνισες πως είσαι
έγιανες πια οι μάχες σε καλουνε
έμεινα πίσω να προσμένω πότε
θα πληγωθείς για να ξαναγυρίσεις
νόμιζα πως οι πόλεμοι σου έχουν τελειώσει …
Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου