Πρόσθεσα όλα όσα μου πήρες
και σου έδινα απλόχερα …
Αφαίρεσα τον χρόνο που ξόδεψα
από τα χρόνια που έζησα …
Πολλαπλασίασα τις ευτυχισμένες στιγμές
για να νοιώθω πως άξιζε η αγάπη …
Διαίρεσα τα λάθη που κάναμε
επειδή φταίμε κι οι δυο …
Κι αν η τιμωρία για τον χωρισμό
Είναι η δυστυχία μας στην νιοστή
τότε θα ψάχνω για πάντα
την τετραγωνική ρίζα της
μοναξιάς μας …
Κι ας μην σβήσει κανείς τον μαυροπίνακα
για να μην ξεχάσουμε ποτέ πως
γίνονται οι δυο ένας …
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου