Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΑΥΛΑΙΑ

Μην νομίζεις πως όλα θα αλλάξουν …τίποτα δεν θα αλλάξει

εσύ θα είσαι αυτός που είσαι και εγώ θα προσπαθώ να γίνω αυτή που θέλεις …

Αναρωτιέμαι πως μπορώ να ξεχνώ όλα όσα ήμουν και να γίνομαι κάποια άλλη μόνο και μόνο για να σε βλέπω ευχαριστημένο …και από πού με προκύπτει άραγε αυτή η ευκολία να παίζω ένα ρόλο ; Γιατί για ένα ρόλο πρόκειται …

Η αλήθεια είναι πως και μένα μ’ αρέσει και τολμώ να ομολογήσω πως δεν είναι και η πρώτη φορά που το κάνω .

Ναι σε όλες τις σχέσεις μου τις ερωτικές ένα ρόλο έπαιζα, σε μια παράσταση με τρεις πράξεις …πρώτη πράξη οι επιθυμίες, δεύτερη πράξη η πραγματοποίηση τους και τρίτη πράξη το ξεμασκάρεμα …

Όταν οι επιθυμίες σκηνοθετούν τις κατάλληλες συνθήκες,

όταν οι πρωταγωνιστές δραματοποιούν τα όνειρα τους ,

όταν οι μάσκες πέφτουν με θόρυβο και σπάνε σε μικρά κομματάκια είναι η ώρα να πέσει η αυλαία …

Μια αυλαία από κόκκινο του θυμού ,από σατέν ύφασμα για να θυμίζει την απαλότητα των χαδιών που μοιραστήκαν ,και να σέρνεται στο πάτωμα όπως οι μετανοημένοι ένοχοι …

Μα τα θέατρα δεν σταματούν να ανεβάζουν

παραστάσεις… καινούριοι πρωταγωνιστές σε νέους ρόλους …

καινούρια σκηνικά ,νέες επιθυμίες …

Ίσως στη νέα παράσταση οι κριτικές να είναι καλές …το ξεμασκάρεμα να μην γίνει ποτέ και η παράσταση να συνεχίζεται για χρόνια …

Ίσως να μην χρειάζεται να υποδυθούν κανέναν ρόλο να είναι η παράσταση ένα ριαλιτυ …και οι πρωταγωνιστές να έχουν ένα αόρατο μάτι να τους παρακολουθεί και να τους χειροκροτεί …

Ας πέσει λοιπόν η αυλαία και για μας …κουράστηκα θέλω να είμαι ο εαυτός μου …

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου