Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

ΧΑΡΑΜΑΔΑ

Χαραμάδα …στενό επίμηκες άνοιγμα μεταξύ δυο επιφανειών …εξηγείται το λήμμα στο επίτομο ερμηνευτικό και ορθογραφικό
λεξικό …
Ένα στενό επίμηκες άνοιγμα μεταξύ του χθες και του σήμερα …
Μια χαραμάδα στο μυαλό μου φωτίζει απειλητικά τις βαθύτερες σκέψεις μου …όπως σε ένα σκοτεινό διάδρομο , το μόνο φως που διακρίνεται είναι αυτό , στο κάτω μέρος μιας κλεισμένης πόρτας , που πίσω από αυτήν κάποιος η κάποιοι για κάποιο λόγο έχουν αφήσει ένα φως αναμμένο …
Κάποιος αφήνει πάντα μια χαραμάδα κάπου …μια χαραμάδα για να κρυφοκοιτάξεις , για να τρυπώσεις ,για να διαφύγεις …
Από μια χαραμάδα κρυφοκοιτάζω και προσπαθώ να τρυπώσω στις αναμνήσεις που κρύβονται από τον χρόνο …διεργασίες άμυνας έκλεισαν την πόρτα καθώς διέφυγα …αλλά για ασφάλεια
θαρρείς ,άφησαν ένα φως αναμμένο να μου δείχνει τον δρόμο στους σκοτεινούς διαδρόμους για να μην χάνω την ρότα μου …για να επιστρέφω …για να χώνομαι μέσα από αυτή την φωτεινή στενή χαραμάδα κάνοντας το σώμα των σκέψεων μου λεπτό και ρευστό , για να χωράει να περάσει από το χθες στο σήμερα και το αντίθετο …
Έχω πια μάθει να λειώνω τις σκέψεις και να χώνομαι από αυτήν την χαραμάδα …κι όταν μπω στο φωτεινό δωμάτιο πίσω από την κλειστή πόρτα των αναμνήσεων όλα μα όλα με πνίγουν …έρχονται οι ένοικοι με αγκαλιάζουν ,με χαστουκίζουν ,με κατηγορούν ,με χαϊδεύουν η με κοιτάζουν απλώς επιτιμητικά …
Και ενώ τις περισσότερες φορές επιθυμώ να βρεθώ σε αυτό το γνώριμο και οικείο περιβάλλον που με έχει στείλει έξω με το ζόρι και ενώ γνωρίζω πως μπορώ να μπαινοβγαίνω κατά βούληση , αισθάνομαι πως όλο και πιο συχνά αυτή η φωτεινή χαραμάδα με τραβά όπως το φως την πεταλουδίτσα ...
Μια χαραμάδα που φοβάμαι πως αν ξαφνικά και για κάποιο λόγο πάψει να στέλνει το φως της …θα χαθώ …θα πάψω να είμαι εγώ …
Άραγε αυτό παθαίνουν οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν η αρρωσταίνουν με αλτσχαιμερ ; Σβήνει το φως της χαραμάδας και δεν μπορούν να κρυφοκοιτάξουν στο παρελθόν τους και έτσι χάνουν τον εαυτό τους ;
Γι αυτό ισχυρίζονται κάποιοι πως όταν πεθαίνει ο άνθρωπος ένα λαμπερό φως τον καθοδηγεί …κάπου αλλού ; Ψάχνουν την φωτεινή χαραμάδα που χάσανε ; Ποιος ξέρει άραγε ….
Μια χαραμάδα πάντα αναζητάμε …μια χαραμάδα για να επιστρέφουμε …πίσω από αυτό που σηματοδοτεί το αχνό φως της …
Μια χαραμάδα για να κρυφοκοιτάξουμε η να δραπετεύσουμε από αυτά που μας πονάνε …μια χαραμάδα αφήνουμε πάντα και εμείς σε όλους και σε όλα …
Μια χαραμάδα για ελπίδα ,μια χαραμάδα για να έχουμε επιλογές ,μια χαραμάδα για να τρυπώνουμε και να τρυπώνουν και άλλοι στην ζωή μας …
Μια χαραμάδα ένα στενό επίμηκες άνοιγμα μεταξύ δυο
επιφανειών …φροντίστε να αφήσετε ένα φως αναμμένο για να φαίνεται στο σκοτάδι και να την βρίσκουν εύκολα !!!!!!!!!!!!!



ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΑΡΑ ΚΟΜΠΙΔΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου